Στο Παρίσι πραγματοποιήθηκε η 1η Συνάντηση του Διεθνούς Δικτύου Οικοσοσιαλιστών, το διήμερο 7 & 8 Οκτωβρίου 2007. Στη συνάντηση – πρόδρομο ίδρυσης «Διεθνούς» - συμμετείχαν 60 Οικοσοσιαλιστές από 13 χώρες του κόσμου, μέλη κομμάτων, οργανώσεων και τοπικών ή διεθνών κινημάτων, ενώ δεν έλειψαν και μεμονωμένες συμμετοχές. Συνολικά συμμετείχαν οικοσοσιαλιστές από: Ελλάδα, Κύπρο, Γαλλία, Βρετανία, Καναδά, ΗΠΑ, Βραζιλία, Αργεντινή, Δανία, Βέλγιο, Ελβετία, Ιταλία, και Αυστραλία. Ακόμα, μηνύματα έστειλαν και οικοσοσιαλιστές από Κίνα, Ινδία. Νότια Αφρική και χώρες των Βαλκανίων και της Λατινικής Αμερικής, που δε μπόρεσαν να προσέλθουν στην Γαλλική πρωτεύουσα.
Τη συνάντηση διοργάνωσαν οι συγγραφείς του «Οικοσοσιαλιστικού Μανιφέστου» Joel Kovel (ΗΠΑ) και Michael Lowy (Γαλλία- Κομμουνιστική Επαναστατική Λίγκα), ο Derek Wall (Πράσινο Κόμμα Αγγλίας – Ουαλίας), Ian Angus (εκδότης του «Κλίμα & Καπιταλισμός» - Καναδάς).
Από την Ελλάδα, συμμετείχαν ο Τάσος Πανταζίδης και η Κωνσταντίνα Γεωργά ως εκπρόσωποι των «Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας», αλλά και τέσσερεις άλλοι Έλληνες (οι τρεις μέλη του «Κόκκινου» και ο ένας ανένταχτος).
Στο Παρίσι ιδρύθηκε το «Διεθνές Οικοσοσιαλιστικό Δίκτυο» (Ecosocialist International Network) με αρχικά μέλη όσους και όσες παραβρέθηκαν στη συνάντηση. Επιπλέον, αποφασίστηκε αναδιαμόρφωση & συμπλήρωση του αρχικού μανιφέστου, λειτουργία ιστοσελίδας του Διεθνούς Δικτύου Οικοσοσιαλιστών, οργάνωση της διάδοσης των ιδεών του, ενώ εκλέχθηκε 16μελής συντονιστική Γραμματεία που κύριο ρόλο θα έχει την ανάπτυξη του δικτύου και την οργάνωση της επόμενης διεθνούς συνάντησης (η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μπελέν της Βραζιλίας, παράλληλα με το Διεθνές Κοινωνικό Φόρουμ, τον Ιανουάριο του 2009) και η οποία θα διευρυνθεί με μέλη από Αφρική, Ασία, Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια. Οι Έλληνες οικοσοσιαλιστές ομόφωνα πρότειναν κοινό υποψήφιο (τον Γ.Μητραλιά) ο οποίος και εκλέχθηκε.
Σημαντική ήταν η συμμετοχή των Ελλήνων στις διεργασίες της συνάντησης. Ο Τ.Πανταζίδης πρότεινε τη διοργάνωση Ευρωπαϊκής Συνάντησης στην Ελλάδα, πρόταση που έγινε δεκτή – με ανοικτή ημερομηνία. Επιπλέον, ο Γ.Μητραλιάς πρότεινε τη διατήρηση του «Μανιφέστου» μέχρι την αναδιατύπωσή του.
Αλλά και στις υπόλοιπες συζητήσεις που αφορούσαν τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της ιστοσελίδας, τη σύνθεση του Διεθνούς Δικτύου κλπ, η ελληνική παρουσία ήταν σημαντική.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί επαναφέρουμε έναν όρο (τον Σοσιαλισμό)που μοιάζει παρωχημένος και πολύ περισσότερο γιατί τον συνδέουμε με την οικολογία.
Μέχρι σήμερα, το οικολογικό κίνημα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, δεν κατάφερε να πάρει ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Οι παρεμβάσεις του, δεν αφορούσαν μια συνολική πρόταση για την κοινωνία και την οικονομία. Δεν αποτελούσαν ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών που θα έθετε θεμέλια για ικανοποιητικές λύσεις σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στον καθένα να δηλώνει οικολόγος, απλά και μόνο γιατί ήταν φιλόζωος, γιατί ακολουθούσε υγιεινή διατροφή κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο σημερινός υπουργός ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. ο οποίος την πρώτη χρονιά που ως υπουργός συμμετείχε σε εκδηλώσεις για την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, δήλωσε ότι είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος για τα θέματα περιβάλλοντος και σαν απόδειξη έφερε το γεγονός του ότι το μπαλκόνι του σπιτιού του είναι γεμάτο γλάστρες (!!!!!!).
Γιατί όμως επιλέξαμε τον Σοσιαλισμό;
Είναι ολοφάνερο πως την κυριότερη ευθύνη για την περιβαλλοντική καταστροφή,φέρει η οικονομία της αγοράς. Στο βωμό του κέρδους καταστράφηκαν οικοσυστήματα, μολύνθηκαν λίμνες και ποτάμια, αποξηράνθηκαν υγροβιότοποι, εξαφανίστηκαν ζωικά και φυτικά είδη κλπ. Ακόμα η ευρεία χρήση της πυρηνικής ενέργειας, χωρίς καμία μέριμνα και προφύλαξη, αλλά και η παραγωγή μεταλλαγμένων τροφών, χάρη στην οποία με λιγότερο κόστος αυξάνεται η παραγωγή, έχουν αλλάξει το σκηνικό της καθημερινότητάς μας. Από την άλλη πλευρά, στις χώρες όπου υποτίθεται ότι εφαρμόστηκε ο σοσιαλισμός (στην πραγματικότητα όμως ήταν κρατικός καπιταλισμός) στην Ανατολική Ευρώπη και στην Ασία, η οικολογική καταστροφή ήταν η ίδια και μεγαλύτερη ίσως.
Αφού όμως πιστεύουμε ότι ο καπιταλισμός και η οικονομία της αγοράς αλλά και ο κρατικός καπιταλισμός ευθύνονται τα μέγιστα, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική πρόταση από τον σοσιαλισμό. Έναν σοσιαλισμό όμως που θα απέχει κατά πολύ από τους σοσιαλισμούς του 20ου αιώνα. Έναν σοσιαλισμό που η πρακτική του δεν θα αναλώνεται μόνο στην επίλυση των εφήμερων, αλλά θα επεξεργάζεται λύσεις και προτάσεις που θα αφορούν το επιθυμητό βέλτιστο των πολλών.
Ο οικοσοσιαλισμός είναι μια ιδέα νέα και παλιά ταυτόχρονα. Αποτελεί όμως τη μοναδική προοπτική για το μέλλον της κοινωνίας και του πλανητικού οικοσυστήματος.
Για το λόγο αυτό, η συνάντηση του Παρισιού ανοίγει μια νέα παγκόσμια προοπτική την οποία πρέπει όλοι να στηρίξουμε ενεργά.
Οι «Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας» συμμετέχουν στην προσπάθεια δημιουργίας ελληνικού οικοσοσιαλιστικού δικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.